Er i ein fase der eg prøver å bruke mindre tid på internett og meir tid på bøker. Testar ut eit sosialt bokmedium for første gong for å sjå om det funkar for meg.
Les alltid fleire bøker parallelt. Les bøker omatt.
This link opens in a pop-up window
It’s wintertime at Greenglass House. The creaky smuggler’s inn is always quiet during this season, …
Det var jammen ikkje mykje eg hugsa frå denne boka anna enn at ho er koseleg og at det er jul og mykje snø, men den eine tingen eg hugsa, er at der er eit trekantdrama (heilt i utkanten av historia) som blir fortald frå den forsmådde parten sin synsvinkel, noko som skjer altfor sjeldan. Eg heiar alltid på den forsmådde parten.
It’s wintertime at Greenglass House. The creaky smuggler’s inn is always quiet during this season, …
Eg innser at det ikkje blir lese noko meir seriøst eller djupt eller opplysande eller deprimerande i år. I staden har eg vore inne på kindlen min og gjenoppdaga ein haug med koseleg lågfantasy eg hadde gløymt at eg hadde, og no har eg lyst til å lese dei alle før nyttår. Vi får sjå kor lenge det held, men eg har i alle fall starta med denne.
"Clay Cooper and his band were once the best of the best -- the meanest, …
Starta på denne for ei god stund sidan, og så vart ho liggande medan eg las andre ting. Skal prøve å bli ferdig no.
The Devil's Novice is a medieval mystery novel by Ellis Peters, set in autumn 1140. …
Cadfael-bøkene er mellom mine favorittkomfortbøker (heilt der oppe med Agatha Christie) og eg les dei jamleg, men akkurat denne spørst det om eg kjem til å lese så mange fleire gonger. Personane i desse bøkene er jo sjeldan veldig mangedimensjonale sidan det trass i alt er korte mordmysterium-bøker vi snakkar om, men denne gongen vart det litt for vanskeleg å tru på dei.
I Hjem, den andre romanen i Gilead-suiten, møter vi pastor Robert Boughton, enkemann og åttebarnsfar. …
Veldig god skildring av tre familiemedlemmar som alle vil kvarandre godt, men likevel ikkje får det til. Særleg sonen Jack er interessant, han som alltid har vore utanfor og annleis enn dei andre søskena utan at nokon kan forklare kvifor det er blitt slik. Jack er ein slik person som heile livet har vore overtydd om at han er til bry for andre, og difor skapar han avstand til alle slik at dei skal sleppe å måtte ta omsyn til han. Han veit at murane han bygger rundt seg, sårer folk, men greier ikkje å vere annleis. For oss som har eit snev av denne eigenskapen, er det nyttig å sjå det skildra så godt som her.
The Devil's Novice is a medieval mystery novel by Ellis Peters, set in autumn 1140. …
Eg fann ei ulest Cadfael-bok langt inne i ein mørk krok på kindlen min. Og eg som trudde eg hadde lese alle!
Eugenides, the queen's thief, can steal anything, or so he says. When his boasting lands …
Dette er ei slik bok som er meint å framkalle eit "Ååååhh" når samanhengen går opp for lesaren mot slutten, så ein kan lure på kva utbyte ein får av å lese henne på nytt, men kva kan eg seie, eg likar å besøke stader eg har vore før. Denne gongen la eg spesielt merke til lett det er å ta dei andre karakteren sine påstandar og meiningar om hovudpersonen (Gen) for gitt, ein gjer det heilt utan å tenkje. Og Gen har sjølvsagt sine eigne grunnar for å ikkje korrigere noko. Eg likar også korleis verda langsamt veks medan vi er på roadtrip med tjuven og vaktarane hans, vi får stadig små drypp om historie og religion og politikk, slik at når den store avsløringa kjem på slutten, er den politiske samanhengen på plass. Eg er glad eg la litt innsats i å skaffe meg denne boka (og dei …
Dette er ei slik bok som er meint å framkalle eit "Ååååhh" når samanhengen går opp for lesaren mot slutten, så ein kan lure på kva utbyte ein får av å lese henne på nytt, men kva kan eg seie, eg likar å besøke stader eg har vore før. Denne gongen la eg spesielt merke til lett det er å ta dei andre karakteren sine påstandar og meiningar om hovudpersonen (Gen) for gitt, ein gjer det heilt utan å tenkje. Og Gen har sjølvsagt sine eigne grunnar for å ikkje korrigere noko. Eg likar også korleis verda langsamt veks medan vi er på roadtrip med tjuven og vaktarane hans, vi får stadig små drypp om historie og religion og politikk, slik at når den store avsløringa kjem på slutten, er den politiske samanhengen på plass. Eg er glad eg la litt innsats i å skaffe meg denne boka (og dei to neste) i fysisk format.
Eugenides, the queen's thief, can steal anything, or so he says. When his boasting lands …
Gjensyn med den mest upålitelege av forteljarar. Veldig glad i denne serien, særleg dei tre første.
Alone in her room in a Belfast boarding house, Judith Hearne is almost overwhelmed by …
Då skodespelar Maggie Smith døydde, las eg at ho hadde spelt i ein film basert på denne boka, og tittelen og den irske settingen gjorde meg nysgjerrig, så eg bestilte henne på biblioteket. Ei veldig god bok eg aldri skal lese igjen.
I Hjem, den andre romanen i Gilead-suiten, møter vi pastor Robert Boughton, enkemann og åttebarnsfar. …
Eg las Gilead på engelsk og kjenner at det kjem til å ta litt tid å kome inn i dette universet på norsk, men det var det dei hadde på biblioteket.
Skaffa meg denne då eg var i Irland nyleg (ikkje Nord-). "The Troubles" var ein del av barndomens bakteppe, men no er det lenge sidan eg har tenkt på det, og måten boka skildrar dagleglivet i Belfast på 70-talet på, er veldig informativt. Kjærleikshistoria får mest plass, men er heile tida omslutta av "The Troubles", og først på slutten blir det klart kor umogleg kjærleikshistoria er under slike omstende. Skildringa av måten heilt vanlege folk i vanlege nabolag går fram for å "reinse" samfunnet sitt for uønskte element, kjennest spesielt relevant no når vi er på veg inn i ei nyfascistisk tid der ropa om "reinsing" og om eliminering av "dei andre" blir stadig høgare.
Gilead is a novel written by Marilynne Robinson published in 2004. It won the 2005 …
Denne boka var eit gjensyn, og opplevinga var nesten like god som første gongen. Ei slik bok som gjerne kan lesast med jamne mellomrom for å justere livsperspektivet. Har ikkje lese dei andre bøkene i kvartetten, så no får eg sjå om dei finst på biblioteket.
Inga. Je me suis répété ce nom, si clair, que j’avais dû lui dire bien …
Vart merksam på denne gjennom Facebook-gruppa Tur de France, ein av dei få tinga eg kjem til å sakne når eg slettar FB-kontoen min. Kor mange franske romanar opnar med eit Lillebjørn Nilsen-sitat? Hovudpersonen blir beden om å assistere ein norsk dokumentarfilmskapar som vil lage dokumentar om Sara Fabricius (aka Cora Sandel) sine år i Paris, og om karakteren hennar Alberte som bur i Paris gjennom store delar av Alberte-trilogien. Alberte-bøkene er mellom mine absolutte favorittbøker, og Paris-skildringane hennar er fantastiske, så eg måtte sjølvsagt lese denne. Arbeidet med filmen om Cora Sandel gjer at hovudpersonen gradvis byrjar gjenoppdage minne frå sin eigen ungdom då han var eit par månader i Oslo i lag med norske Inga. Ei langsam, fin og vemodig bok, og på same tid som hovudpersonen gjenoppdagar Oslo, fekk eg gjenoppdage Paris ved å følgje han og den norske filmdama i fotspora til Cora Sandel.
Så mye hadde jeg er en roman om den aldri hvilende lengselen etter et liv …
Eitt av folkeeventyra eg las som barn, handla om ein fattiggut som fekk eit ønske oppfylt, og han ønska seg at alle kvinner han møtte, skulle bli forelska i han. Med hjelp frå alle desse kvinnene han møtte på sin veg og som fekk lyst til å gjere ting for han ved første augnekast, var det berre å styre strake vegen mot kongsgarden og prinsessa (som også vart forelska ved første blikk) og halve kongeriket.
Hovudpersonen Monika i Så mye hadde jeg er den kvinnelege versjonen av denne guten. Kvar mann ho møter, blir forelska i henne og får lyst til å gje henne noko, og det tek ho imot fram til ho blir lei og får lyst på ein ny mann. Det finst sikkert slike folk der ute, og det er på ein måte interessant å vite korleis det er å vere dei, men det var eit premiss som …
Eitt av folkeeventyra eg las som barn, handla om ein fattiggut som fekk eit ønske oppfylt, og han ønska seg at alle kvinner han møtte, skulle bli forelska i han. Med hjelp frå alle desse kvinnene han møtte på sin veg og som fekk lyst til å gjere ting for han ved første augnekast, var det berre å styre strake vegen mot kongsgarden og prinsessa (som også vart forelska ved første blikk) og halve kongeriket.
Hovudpersonen Monika i Så mye hadde jeg er den kvinnelege versjonen av denne guten. Kvar mann ho møter, blir forelska i henne og får lyst til å gje henne noko, og det tek ho imot fram til ho blir lei og får lyst på ein ny mann. Det finst sikkert slike folk der ute, og det er på ein måte interessant å vite korleis det er å vere dei, men det var eit premiss som var litt vanskeleg å tru på, og det tok litt tid før eg greidde å oversjå det. I tillegg tok det tid å venne seg til at boka ikkje skulle nokon stad, det var ingen trådar som skulle samlast og ingenting som skulle lande.
Når eg først greidde å sjå vekk frå desse irriterande elementa, vart boka vanskeleg å legge frå seg. Å lese om kva folk gjer med livet sitt er alltid interessant, og Monika har mange usympatiske trekk som ein lett kan kjenne igjen hos seg sjølv og som får ein til å heile tida dra parallellar til situasjonar i eins eige liv undervegs i lesinga. Ho vil gjerne kjenne at ho høyrer saman med nokon, men vil ikkje, eller greier ikkje, å gje noko av seg sjølv. Ho lurer på kvifor folk ikkje gjev henne det ho tykkjer ho har krav på, men tenkjer aldri over om ho sjølv skuldar andre noko. Ho lurer på kvifor folk rundt henne støttar kvarandre når noko er vanskeleg, men aldri kjem til henne for å få støtte. Ho er aldri nøgd der ho er, men tenkjer alltid at det ventar noko betre rundt neste sving. Ho har høge ambisjonar, men ingen interesser. Når ho nærmar seg seksti på slutten av boka, ser ho tilbake på mange vonbrot og oppdagar at alle tinga som ikkje vart det ho håpa, likevel er blitt eit rikt liv til saman. Alle skildringane av Monika sine val og reaksjonar på ting som skjer henne, og hennar tankar om andre menneske, gjer boka til ein page turner. Og det er interessant å sjå at ein god roman ikkje treng vere noko meir enn ei oppramsing av meir eller mindre tilfeldige hendingar. Vel verd å lese.
