User Profile

Biologiens forbannelse uttrykkes klarest og sterkest i Den sidste Messias med sluttappellen «Kjend eder selv – vær ufrugtbare og la jorden bli stille efter Eder». Naturen har utrettet et mirakel med mennesket, vi har spist av kunnskapens frukt, men det har gjort oss hjemløse i naturen. Vi søker ut i naturen, strekker ut våre armer og lengter tilbake til den naturen vi en gang kom fra. Der mening var det samme som hensikt, og også mennesket var hensiktsmessig utrustet i forhold til sine oppgaver. Men løpet er kjørt, vi er hjemløse i naturen, ja, i universet. Vi er redningsløst fanget i vår egen mentale overutrustning, og det eneste svaret vi har, er å avvise vår skjebne ved å forsvinne.

— Å tenke med Zapffe by Dag Olav Hessen

– God morgon, TIBA, seier Ann-Berit. Ann-Berit er teamleiar og føretrekker å bruke folk sitt brukarnamn i staden for namn. Mí trur det har noko med motivasjon å gjere, sidan Ann-Berit er ansvarleg for motivasjon. Brukarnamna er systemgenererte samantrekningar av namna til saksbehandlarane som administrerer avdelingas saksbehandlingssystem. Mí sitt brukarnamn er TIBA. God morgon, Ann-Berit, seier ho og loggar seg inn i systemet. TIBA er brukarnamnet hennar, men det står ikkje for hennar namn. Det står for namnet til den førre saksbehandlaren, ho som Mí erstatta for to år sidan. Dei sa at det var ei mellombels løysing, og gav henne innloggingsinformasjonen til den ekte TIBA på ein Post-it-lapp; ho fekk bruke det inntil administrasjonsfolka fekk oppretta eigen brukar på henne, sa dei. Administrasjonsfolka har mykje å gjere. Framleis er det tibas passord ho skriv inn kvar dag: CarpeDiem!

— Slemme jenter by Monica Goksøyr, Ane Barmen (Narrator)

Ikkje at det var klagesaksbehandlar Mí drøymde om å verte då ho var barn, men då visste ho ikkje at det fanst klagesaksbehandlarar eingong. Ho visste at det fanst ballettdansarar, fordi bestemora hadde eit VHS-opptak av ei fjernsynssending av Nøtteknekkaren. Mí byrja å gå i lære hos ei amerikansk dame som var gift med ein cruisekaptein i bygda deira, men så kom ho i puberteten. Resten av kroppen hennar forblei lang og tynn og flatbrysta, men hoftene vart uproporsjonalt breie og rumpa uproporsjonalt tung. Pæreform, las ho ein gong at det heitte. Ein kunne ikkje verte ballettdansar med pæreform. No veit Mí at det finst klagesaksbehandlarar, og no er det det ho vil vere. Det er betre å vere klagesaksbehandlar enn å ikkje vere det.

— Slemme jenter by Monica Goksøyr, Ane Barmen (Narrator)