Dette matstrevet som var så oppe no, det tyngde ned heile livet vårt; ja var det ikkje denne matmakta og dette guanokratiet som vi laut slåst med i sjølve politikken? Alt gjekk ut om maten; det var beste mannen som kunne skaffe mest guano. Heile embetsverket vart meir og meir slikt eit guanobruk, der det ikkje spurdest om ånd og tanke, men om å tene godt[…]

— Bondestudentar by Arne Garborg (Page 83)