Om å fri seg frå fortida. Ei kvinne reiser til barndomsheimen for å pleie si …
Så lenge min far finst, finst Gud. Det er vanskelegast å gi slepp på det ein ikkje trur på, slår det meg, for då slepper eg taket i noko som har vore alt for dei eg er glad i. Som om eg tar farvel for alltid. Er det det ein må?
— Hjartet er ingen logrande hund by Laura Djupvik (Page 170)